El opme- zwyczaj calowania w reke

Przy opisywaniu zwyczajow zwiazanych ze slubem, nie sposob pominac czegos, co tu w Turcji jest na porzadku dziennym, czyli zwyczaju calowania w reke osob starszych, a nastepnie dotkniecia ta reka (a dokladniej mowiac dlonia) swego czola. 'El opme' postrzegane jest na ogol jako oddanie tym osobom szacunku. Praktykowane przede wszystkim podczas swiat, wesel, pozegnan i przywitan po dluzszym rozstaniu, ale takze (o zgrozo) podczas zwyklych odwiedzin sasiedzkich. Zwyczaj wzbudzajacy kontrowersje nie tylko wsrod obcokrajowcow, ale czasem wsrod samych Turkow, szczegolnie wtedy, kiedy osoba, ktora widzisz pierwszy raz w zyciu podsuwa ci az pod nos swa dlon domagajac sie wlasnie tej formy przywitania.

Osobiscie nie mam nic przeciwko, jesli to ja podejmuje decyzje czy chce sie przed kims w ten sposob 'poklonic' czy nie. Na szczescie jak do tej pory taka podsunieta pod sam nos dlon mi sie nie przytrafila.

Kiedy zapoznawalam sie z moja turecka rodzina przy okazji rozwozenia zaproszen na moj slub, moja tesciowa informowala mnie w stosunku do kogo powinnam te 'forme' zastosowac i nie bylo to dla mnie jakos wyjatkowo trudne. Moze dlatego, ze ograniczalam sie zazwyczaj do wersji 'bezcmokowej' czyli dotknieciem takowa reka swojej brody a nastepnie czola. W internecie na jednym z forow, gdzie wrecz 'grzmia' tureccy przeciwnicy tego zwyczaju (a to, ze ponizajace, niehigieniczne, itp.) wyczytalam, ze niektorzy stosuja tez metode delikatnego obrocenia dloni tak, aby pocalowac wlasny kciuk :) Podobno robi sie to dyskretnie, zeby osoby trzecie tego pocalowania kciuka nie zauwazyly.

W rodzinie mojego meza oczywiste jest calowanie w reke babc oraz dziadkow i nie jest to dla mnie zaden problem. Z ciotkami natomiast witamy/zegnamy sie calujac w policzki, a z wujkami przewaznie usciskiem dloni ewentualnie polaczonym z metoda 'policzek do policzka', choc to ostatnie bardziej charakterystyczne jest dla przywitan/pozegnan mesko-meskich. Moj tesc nawet podczas swiat nie dopuszcza do calowania go w reke, ale co zrozumiale sam stosuje ten zwyczaj w stosunku do swoich rodzicow, ciotek i wujkow. Starsi ludzie chyba zawsze na to czekaja, w przeciwienstwie do mlodszych pokolen.. Jesli chodzi o moja tesciowa to owszem w reke da sie pocalowac i tez nie mam z tym problemu. Jednak na pewno rozczarowalam ja kilka miesiecy temu, kiedy pomimo sygnalow (mimicznych) z jej strony przywitalam sie z jakas tam sasiadka, (ktorej wczesniej na oczy nie widzialam) wylacznie tureckim: Witajcie. Nie dajac za wygrana tesciowa spytala mnie czy przywitalam sie juz z 'ciocia' X?' co mialo znaczyc: Czy pocalowalas 'ciocie' w reke? A ja w odpowiedzi powtorzylam z przyklejonym usmiechem 'Hoş geldiniz'..Kilka minut po tym zdarzeniu opowiedzialam swojemu mezowi (byl w innym pokoju), ze pomimo sygnalow ze strony jego matki nie pocalowalam w reke babsztyla, a on na to, ze dobrze zrobilam i ze on tez nie ma zamiaru wychylac sie ponad wypowiedzenie: Hoş geldiniz..

To chyba wszystko, co mam do powiedzenia na ten temat..